چه چیزی تو را نسبت به پروردگارت مغرور کرده؟؟

به نام خدای عزیزم...

سلام.

تو اسفند بود فک کنم که ظهر زنگیدم به استادم و گفتم ما داریم خونه تکونی میکنیم و من امروز نمیام باشگاه...گفت باشه انشاالله جلسه دیگه حتما بیا...و جلسه ی دیگه ای تشکیل نشد😐😐اره تشکیل نشد،چون کرونا اومد و تمام مراکز تعطیل شد...تا چند روز داغ بودیم هنوز و پذیرشش سخت بود...یه بار با خودم فکر کردم اون جلسه آخری که رفته بودم باشگاه،هیچ وقت فکر نمی کردم جلسه آخر باشه؛اگه میدونستم جلسه آخره،حتما هم خیلی بهتر تمرین میکردم و هم یه دل سیر دوستام و استادم را می دیدم و بودنشون را برای خودم ذخیره می کردم که حداقل تا چندوقت بتونم دوریشون را تحمل کنم...ولی خب حیف و صد حیف که اون جلسه آخر هم،خیلی عادی مثله بقیه روزا گذشته بود،چون نمیدونستم جلسه آخر و دفعه آخر هست🙄🙄

 

امروز شنیدم یه بنده خدایی بخاطر کرونا فوت کرده؛عمیقا ناراحت شدم ولی راستش هر موقع میشنوم یکی فوت کرده هم همین حس را دارم...تا کلی وقت ذهنم درگیره که خب این بنده خدا هم نمی دونست این کاری که داره میکنه،آخرین باره...مثلا نمی دونست آخرین باره خانواده اش را میبینه،نمی دونست آخرین باره میره سر کار،نمی دونست آخرین باره خیابون های شهر را میبینه،نمی دونست آخرین باره نماز میخونه،نمی دونست ممکنه آخرین بار باشه که با خدا حرف میزنه و خیلی چیزای دیگه...کاش یه کم باور میکردیم که مرگ فقط برای همسایه نیست،هرلحظه ممکنه سوت پایان ما راهم بزنند...کاش یه کم این را درک میکردیم و از زندگیمون بیشتر لذت میبردیم،بیشتر به خدا نزدیک میشدیم،بیشتر آدم حسابی میشدیم😐😐😐

 

همیشه اینجور مواقع میگم "ما غرک بربک الکریم"چه چیزی تو را نسبت به پروردگارت مغرور کرده؟؟

 

واقعا ما انسان هایی که به هیچی بند نیستیم،چی باعث شده نسبت به خدا مغرور بشیم؟؟😔😔