زن ها، خالق اند...

به نام خدا...

سلام.

مامانم میخواست غذا درست کنه و همه ی مواد غذایی که لازم داشت را چیده بود کنار دستش...اون لحظه ای که این مواد غذایی خام هستند،هیشکی طرف آشپزخونه هم نمیره،چه برسه دلش بخواد اینا رو بخوره ولی چندساعت بعدش،وقتی که غذا آماده میشه،رنگ و بو و عطر غذا،دل و روح آدم را میبره و بقیه نمیدونند چجوری غذا ها را بخورند؛بعضی وقتا حتی سر ته دیگ های برشته و خوشمزه اش،دعوا هم میشه😁😁

 

این جور مواقع،ذهنم درگیر این نکته میشه که،خب مواد غذایی که همون قبلی ها هستند،چی میشه و چه اتفاقی میفته که وقتی هیچ میلی به اون مواد خام نیست،حالا سر این غذا آدم دلش را میده...و جوابی جز این به ذهنم نمیرسه که زن ها،خالق اند...اگه خالق نبودند،پس چجوری اینکار را میکنند؟

اره به نظرم زن ها خالق اند و جلوه ای از خالق بودن خدا روی زمین هستند...زن ها خالق اند و از خلق کردن لذت میبرند..و زمانه چه ظلم بزرگی به زن ها میکنه که داره اونا را از خالق بودنشون دور میکنه و تبدیلشون میکنه به ربات هایی که از ساعت ۸ صبح تا ۵ عصر،مثل یه ربات باید کار کنند،کاری که داره اونا را از خالق بودن دور میکنه...

زن ها خالق اند و از خلق کردن لذت میبرند؛از اینکه تو محیط امن خونه،خلق کنند،لذت میبرند ولی زمانه داره اون ها را از محیط امنشون دور میکنه...انگار بچه ای را از آغوش گرم مادرش دور کنی و بعد بگی بیا میخوام بهت چلوکباب بدم؛بچه اصن نمیفهمه چلو کباب چی هست و چه فایده ای داره،اون فقط آغوش گرم مادرش را میخواد ولی اونیکه به بچه وعده ی چلوکباب میده،فکر نکن به فکر بچه است،اون به فکر جیب خودشه که چجوری پُرش بکنه،حتی اگه شده با قیمت گرفتن آرامش بچه...

 

آره،زن ها خالق اند و از خلق کردن لذت میبرند...اگر واقعا زن ها را دوست دارید و به فکر پیشرفت و ترقی زن ها هستید،بستری فراهم کنید تا صفت خالق بودن خود را پرورش دهند...

و در آخر زن ها خالق اند و از خلق کردن لذت میبرند...